شهر بیست/ «مطرب» نه مؤلفه‌های سينمای کمدی را دنبال ‌می‌کند، نه وفادار به سينمای ملودرام باقی می‌ماند، نه خود را به مشخصه‌های مرسوم آثار اتوبیوگرافی نزديک می‌کند و نه می‌توان آن را اثری موزیکال با مشخصه‌های استاندارد آن دانست.

شهر بیست/ دومین تجربه روستایی را می‌توان ادامه دغدغه‌مندی اجتماعی او در آسیب‌شناسی تبعات معضل اعتیاد در طبقه فرودست اجتماع دانست که این بار رویکردی همه‌جانبه‌تر دارد.