منتظری منتقد سینما و رسانه - صفحه 2 از 2 - پایگاه خبری شهر بیست
محمدی: سینما برای مسئولان قم اهمیتی ندارد/ منتظری: سینما تعطیل شود مسئولان نفس راحت می‌کشند ۲۱ شهریور ۱۴۰۰
در میزگرد «شهر۲۰» به مناسبت روز ملی سینما مطرح شد

محمدی: سینما برای مسئولان قم اهمیتی ندارد/ منتظری: سینما تعطیل شود مسئولان نفس راحت می‌کشند

علی محمدی مدیر سینما تربیت قم و سید حمیدرضا منتظری، کارشناس و منتقد سینما در میزگرد رسانه‌ای پایگاه خبری «شهر۲۰» که به مناسبت روز ملی سینما برگزار شد، از بی‌توجهی مسئولان استان به سینما انتقاد کردند.

کتاب «جایگاه رسانه ملی در تقویت نهاد خانواده» منتشر شد ۲۷ آبان ۱۳۹۹

کتاب «جایگاه رسانه ملی در تقویت نهاد خانواده» منتشر شد

شهر بیست/ کتاب «جايگاه رسانه ملی در تقويت نهاد خانواده» نوشته‌ سيد حميدرضا منتظری پژوهشگر قمی عرصه رسانه و سينما در هفته کتاب و کتابخوانی روانه‌ کتابفروشی‌ها شد.

از تماشای «نقابداران» تا «به سپیدی یک رؤیا» در یازدهمین «عیدانه» ۱۱ فروردین ۱۳۹۹
«شهر۲۰» گزارش می‌دهد

از تماشای «نقابداران» تا «به سپیدی یک رؤیا» در یازدهمین «عیدانه»

شهر بیست/ پرونده یازدهمین بسته فرهنگی «عیدانه» با دوازده پیشنهاد خواندنی از تماشای فیلم و انیمیشن تا کتاب و کتابخوانی در انتظار نگاه شماست.

صدای رادیو نفت آبادان روی پرده سینما/ «اینجا آبادان است و آبادان می‌ماند» ۱۹ بهمن ۱۳۹۸
«شهر بیست» گزارش می‌دهد

صدای رادیو نفت آبادان روی پرده سینما/ «اینجا آبادان است و آبادان می‌ماند»

شهر بیست/ «آبادان یازده ۶۰» روایتگر جنگ است در جبهه‌ای متفاوت، روایتگر جنگی که جبهه‌اش رسانه است.

«شنای پروانه» در زیر پوست شهر ۱۷ بهمن ۱۳۹۸
«شهر بیست» گزارش می‌دهد

«شنای پروانه» در زیر پوست شهر

شهر بیست/ فیلم «شنای پروانه» نگاهی به زندگی زیر پوست شهر از دریچه دوربین کارگردانی است که سال‌هاست به روایت زندگی جنوب شهر، شُهره شده است.

نشست نقد و بررسی «واکس چه» در قم برگزار شد ۲۵ آذر ۱۳۹۸

نشست نقد و بررسی «واکس چه» در قم برگزار شد

شهر بیست/ مستند «واکس چه» به کارگردانی کامران حیدری از آثار منتخب سیزدهمین جشنواره «سینما حقیقت» در قم، نقد و بررسی شد.

چراغ‌ها را من خودم خاموش می‌کنم! ۱۵ آذر ۱۳۹۸
نگاهی به فيلم سينمايی «مُطرب»؛

چراغ‌ها را من خودم خاموش می‌کنم!

شهر بیست/ «مطرب» نه مؤلفه‌های سينمای کمدی را دنبال ‌می‌کند، نه وفادار به سينمای ملودرام باقی می‌ماند، نه خود را به مشخصه‌های مرسوم آثار اتوبیوگرافی نزديک می‌کند و نه می‌توان آن را اثری موزیکال با مشخصه‌های استاندارد آن دانست.