پایگاه خبری شهر۲۰ – حسین نصرالهی: شرکت‌های دانش ‏بنیان یکی از عناوینی است که این روز‏ها بر سر زبان اغلب مدیران و کارشناسان اقتصادی است به طوری که بیشتر این افراد، در راهبردی بودن این شرکت‌ها و موسسات در اقتصاد کشور هم‏نظر بوده و معتقدند که باید توجه بیشتری به آن‏ها شود. طبق تقسیم بندی‏ های صورت گرفته توسط معاونت علمی‏ و ‏فناوری ریاست ‏جمهوری در خصوص نهادهای دانش ‏بنیان، این شرکت ­ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: 

الف- شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا که تازه تأسیس بوده و به‌صورت ایده محور مراحل نمونه‌سازی محصول خود را طی می کنند و هنوز به مرحله تولید صنعتی نرسیده‌اند.

ب- شرکت‌های دانش‌بنیان تولیدی که از مرحله نوپا بودن گذر کرده و محصول دانش‌بنیان خود را به مرحله تولید صنعتی رسانده‌اند.

معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و صندوق نوآوری و شکوفایی و دیگر نهادهای حمایتی خدماتی را برای توسعه بازار شرکت‌های دانش بنیان ارائه می‌دهند، از جمله این خدمات، ارائه تسهیلات لیزینگ محصولات دانش بنیان است که بر اساس تعریف یاد شده، فقط شرکت‌های دانش‌بنیان تولیدی و همچنین شرکت‌های نوپایی که محصول خود را به مرحله تجاری‌سازی رسانده‌اند، می‌توانند از آن استفاده کنند.

بسیاری از اشخاص حقیقی و حقوقی که مصرف کننده فناوری هستند (به عنوان مصرف‌کننده یا به عنوان تولیدکننده) در سال‌های اخیر به دلایل مختلف به استفاده از فناوری‌های تولید داخل روی آورده‌اند؛ از جمله دلایل تمایل این مصرف کنندگان به استفاده از محصولات داخلی به خصوص محصولات دانش بنیان می‌توان به اعمال تحریم‌ها، نبود امکان ورود فناوری‌های جدید به داخل کشور و استفاده از خدمات پس از فروش فناوری‌های وارد شده، نوسان بازار ارز و ارزان‌تر شدن بهای تمام شده فناوری داخلی نسبت به خارجی اشاره کرد. بنابراین وضع برای فروش محصولات شرکت‌های دانش‌بنیان نیز فراهم شده است.

یکی از مشکلاتی که در تولید و فروش محصولات دانش‌بنیان وجود دارد، مسئله تأمین مالی شرکت‌های دانش بنیان است که به دلیل وصول نشدن مطالبه های آنها از خریداران، امکان تأمین سرمایه در گردش برای تولید وجود نداشته و تولید مجدد محصول دانش بنیان با مشکل مواجه می‌شود.

خدمت لیزینگ یکی از راهکارهای اساسی برای رفع مشکل مورد اشاره است که با تأمین نقدینگی برای خرید محصولات دانش‌بنیان، به رونق شرکت‌های دانش‌بنیان و نیز تشویق خریداران به استفاده از محصولات دانش‌بنیان کمک خواهد کرد.

بنابراین در صورت همکاری نهادهای مسئول و تسهیل فرآیندهای ارائه خدمت لیزینگ از جمله انجام ارزیابی طرح‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن، اجتناب از اخذ تضمین های  سخت گیرانه با انجام ارزیابی دقیق طرح‌ها از طریق واگذاری طرح‌ها به نهادهای تخصصی (مانند صندوق‌های پژوهش و فناوری) به‌جای بانک‌ها، همکاری نهاد تأمین کننده مالی برای به روز کردن قیمت تمام شده محصول (و به تبع آن تغییر میزان تسهیلات اعطایی) در طرح‌های ارزی، رفع موانع ترخیص مواد اولیه وارداتی محصولات دانش‌بنیان و همچنین معرفی هر چه بهتر این خدمت به تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محصولات و خدمات دانش بنیان، می‌توان شاهد رشد و شکوفایی شرکت‌های دانش بنیان از طریق استفاده روزافزون از خدمت لیزینگ محصولات دانش‌بنیان در کشور بود.