مرتضی نجفی قدسی از خادمان قرآنی در یادداشتی به مناسبت دهمین سالگرد درگذشت مرحوم سیدعلی اکبر پرورش وزیر اسبق آموزش‌وپرورش، نوشت: «در دهه شصت که کشور درگیر جنگ شده بود و بسیاری از ارزاق مردم به صورت کوپنی توزیع می‌شد، یک روز صبح مهمان مرحوم استاد پرورش در منزل‌شان بودم که دیدم ایشان یک سینی نان و چای آورد و از نبودن پنیر عذرخواهی کرد و گفت: «ببخشید کوپن پنیرمان تمام شده است!» در آن زمان مردم می‌دیدند که مسئولان‌شان هم مانند آن‌ها زندگی می‌کنند و برای دوام نظام هم از جان خود مایه می‌گذاشتند».

مرتضی نجفی قدسی از فعالان قرآنی در یادداشتی به‌مناسبت هشتمین سالگرد درگذشت استاد سید علی اکبر پرورش، نوشت: «استاد پرورش یکی از شخصیت‌های بزرگ و اثرگذار در آموزش و پرورش بود اما وقتی به مقام وزارت رسید، ناراحت بود سر کلاس درس نیست و می‏‌گفت: اگر مرا مخیر بگذارند که وزیر باشم یا یک معلم ساده در مدرسه‏‌ای در ابرقو (یک شهر دورافتاده)، خدا شاهد است که سرسوزنی صندلی وزارت را بر ابرقو درس دادن ترجیح نمی‏‌دهم.»