به گزارش «شهر بیست»، کتاب «پیامبر بی‌معجزه» اثر محمدعلی رکنی از نویسندگان نام‌آشنای قمی در جمع پنج نامزد راه‌یافته به مرحله نهایی بخش «داستان بلند و رمان» چهاردهمین جایزه ادبی «جلال آل‌احمد» قرار گرفت.

«پیامبر بی‌معجزه» در این بخش با «بی‌نام پدر» اثر سید میثم موسویان (کتاب جمکران)، «پری‌کشی» اثر علیرضا حسن‌زاده (مروارید)،  «سونات لال» اثر میترا معینی (نیماژ) و «ماه غمگین، ماه سرخ» اثر رضا جولایی (نشر چشمه) رقابت خواهد کرد.

داوری بخش داستان بلند و رمان را قاسمعلی فراست، اکبر صحرایی و منصور علیمرادی بر عهده داشتند. همچنین مرتضی سرهنگی، جواد کاموربخشایش، ابراهیم حسن‌بیگی، مریم بصیری، مریم برادران، کامران پارسی‌نژاد، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعید فخرزاده، محمدرضا شرفی‌خبوشان و محمود جوانبخت اعضای هیئت علمی چهاردهمین دوره این رویداد ادبی هستند و مریم بصیری نیز دبیری علمی این جایزه را عهده‌دار است.

«پیامبر بی‌معجزه» دومین رمان منتشر شده محمد علی رکنی بعد از رمان «سنگی که نیفتاد» محسوب می‌شود، او البته پیش از رمان سومش، «ما همه برهنه‌ایم» را هم نوشت که به دلایل نامشخص هنوز منتشر نشده است.

«پیامبر بی‌معجزه» داستان روحانی مبلغی است که به همراه همسرش در ایام محرم عازم تبلیغ است و در بین راه گرفتار اشرار می‌شوند. این گرفتاری شروع ماجرایی پر افت‌وخیز برای این طلبه است.

رکنی کارشناسی ارشد «فلسفه دین» و «ادبیات نمایشی» دارد. اولین رمانش را در ۳۳ سالگی با نام «سنگی که نیفتاد» نوشت که برگزیده کتاب سال جشنواره شهید حبیب غنی‌پور شد.

او یکی از چهار نویسنده‌ای بود که سه سال قبل با رأی مردمی در بخش آتیه داستان ایرانی انتخاب شد و جایزه جلال آل احمد را در دوره یازدهم دریافت کرد.

کسب رتبه نخست بخش کودک و نوجوان جشنواره «خاتم» و برگزیده شدن در جشنواره‌های «اشراق» و «هنرهای آسمانی» و «کنگره ملی داستان روحانیت و دفاع مقدس» هم در ویترین موفقیت‌های این طلبه داستان‌نویس دیده می‌شود.

رکنی دو سال قبل در گفت‌وگوی مفصلی خود با پایگاه خبری «شهر۲۰» اذعان کرد که برای جایزه گرفتن کتاب نمی‌نویسد. او تأکید کرد: «اصلا منتظر جایزه نیستم. چون جوایز سلیقه‌­ای هستند. خیلی اوقات سیاسی و باندبازی است. دست بر قضا ممکن است، آدم در فضایی قرار بگیرد که جایزه‌‌ای هم بگیرد و ممکن هم است که نگیرد. خیلی از نویسندگان بزرگ هستند که نوبل نگرفته‌­اند اما به معنای واقعی آنان نویسنده هستند. نگاه من به جایزه این است که وقتی من کاری را نوشتم و تمام کردم، خود این برایم جایزه است.»

این گفت‌وگو را می‌توانید «اینجا» بخوانید. ‌