به گزارش پایگاه خبری شهر بیست، داوود امیریان در سی و هشتمین مهمانی چای و داستان در مدرسه اسلامی هنر، از تکنیک های طنزنویسی و نوشتن داستان طنز سخن گفت.

وی در آغاز سخنانش به خوشرویی و شوخ طبعی امام علی(ع) اشاره کرد و گفت: یکی از ویژگی های مهم حضرت علی(ع) بنا بر گزارش های تاریخی، شوخ طبعی و خندان بودن ایشان است. این واقعیت با تصویری که از آن حضرت(ع) به ما داده اند، مغایر است و به جایش جنگ ها و رشادت های آن حضرت بیشتر گفته شده است.

نویسنده «رفاقت به سبک تانک» افزود: در واقع، ۹۹ درصد از شخصیت حضرت علی(ع) مهربانی، خوشرویی و خدمت به اسلام و مسلمانان بود و یک درصدش رشادت ها و خشونت ها بوده که آن هم برای خودش نبود، برای خدا بود. ما چهره خوبی از حضرت علی(ع) به مردم نشان نمی دهیم و این ضعف ماست.

امیریان، داشتن و یافتن موقعیت طنز را شگرد نوشتن طنز دانست و افزود: موقعیت طنز به طور کلی همراه با یک اتفاق و رخداد پیش می آید. رخدادی که متفاوت و جالب توجه است و گسترش پیدا می کند.

وی با بیان اینکه ممکن است خبر کوتاهی را در روزنامه ای بخوانید و همان را گسترش بدهید، تصریح کرد: برای گسترش دادن هم باید خودتان را به جای شخصیت ها بگذارید و از نگاه آنها و با توجه به مسائلی که دارند داستان را گسترش بدهید و از درون آن ماجرا در بیاورید.

نویسنده «جام جهانی در جوادیه»، شرط دیگر خلق داستان طنز را شیرین نوشتن دانست و گفت: نه فقط در داستان طنز که در هر نوع داستانی بهتر است شیرین بنویسید. شیرین نوشتن به معنای خودمانی نوشتن است. خودمانی بنویسید. نیازی نیست سواد و دانشتان را به رخ مخاطب بکشید و از جملات و کلمات سخت و ثقیل استفاده کنید. خیلی راحت باشید و خودمانی و بدون تکلف بنویسید.

امیریان، بزرگترین تکنیک نویسندگی را صداقت برشمرد و تأکید کرد: باید آن چیزی را بنویسید که باور دارید، وگرنه داستان موفقی نمی شود و خواننده با آن ارتباط لازم و مناسب را برقرار نمی کند.

وی با بیان اینکه نویسنده باید چگونگی روایت داستان را بداند، تصریح کرد: درست است از ابزار و عناصر داستان نویسی باید استفاده کرد تا داستان نوشته شود، ولی برای نوشتن داستان موفق، روایت و نثرتان باید درست باشد. نمونه اش هوشنگ مرادی کرمانی که راحت و شیرین می نویسد و داستان هایش موفق است. «قصه های مجید» عموماً هم موقعیت جذاب دارند و هم روایت جذاب و شیرینی دارند.

انتهای پیام/