شهر بیست/ محمد حسین رضایی، مستندساز و روزنامه‌نگار: در دورانی که سینمای کودک و نوجوانان ابزاری جذاب برای کسب درآمد فیلمسازان داخلی و خارجی شده و فیلم های موزیکال و طنز مبتذل به نام فیلم های شاد کودکانه به خانواده های ایرانی عرضه می شود، «منطقه پرواز ممنوع» خلاف جهت سینمای تجاری و‌ مبتذل متولد شد.

ماجراجویی‌های کودکانه این بار به جای رفتن به سرزمین عجایب و شهر تخیلی آرزوها در سرزمین ایران حکایت می‌شود. منطقه پرواز ممنوع قصه واقعی از دنیای امروز کودکان ایران است که با داستان جذاب و ماجراجویانه با معنا بخشی به سرگرمی و نشاط پاک کودکانه، جلوه ای حقیقی از رشد و تحرک پویای کودکان و نوجوان را به تصویر می‌کشد.

ساخت موشک، پرتاب ماهواره به فضا و تولید هواپیمای بدون سرنشین، اقتدار نظامی و شکست تکفیری‌ها و داعش، مقابله با دشمنان دین و ملت صدها کیلومتر آن طرف‌تر از مرزهای این سرزمین و … همه از آرزوهای محقق شده این ملت است که به واسطه امید به فردای ایران و اعتقاد به پدید آمده و امروز سطح این شورآفرینی به نوجوانان رسیده و این فیلم درپی روایت آن است.

بهترین خدمت فیلم منطقه پرواز ممنوع ارائه تصویر صحیح و واقعی از نشاط اجتماعی نوجوانان و تحرک مؤثر در برابر طنز مخرب و تخیل لگام گسیخته و به دور از زندگی واقعی ایرانیان در آثار سینمایی کودک و نوجوان ایران است. نشاطی که امیدآفرین، پیشرو، تحرک زا و شورآفرین است.

نگاه سازندگان منطقه پرواز ممنوع به نشاط کودک و نوجوان مقطعی و‌ مخدر نیست که در رقص و آواز و فیلم موزیکال خلاصه شود، نشاطی که در کنار بازیگوشی‌ها و غم و شادی کودکانه، روان آنها را به واقعیت گره می‌زند نه خیال.

منطقه پرواز ممنوع حرف های مهمی از زبان چند نوجوان دارد که با قصه ای جذاب، جسارت و جرئت تغییر و ساختن آینده ایران را برای دهه هشتادی‌ها ترسیم می‌کند. این فیلم علاوه بر ویژگی‌های محتوایی، ریتم‌خوبی دارد و به نسبت، تکنیک های سینمایی را رعایت کرده و از نظر فرم نیز به عنوان اولین تجربه تولید سینمایی امیر داسارگر فیلم خوبی است.