به گزارش «شهر بیست» به نقل از ستاد خبری جشنواره نماز و نیایش، در این جلسه که با حضور آرش رواده و سعید نجاتی برگزار شد، فیلم «پدر پروانه‌ها» به کارگردانی پیمان پرونده، «طعم صلوات» به کارگردانی محمدحسین خوش‌بیان و «پلاک تهران» به کارگردانی علیرضا محزون نقد و بررسی شد.

در ابتدای این نشست آرش رواده در نقد فیلم پدر پروانه‌ها، گفت: تشبیه پروانه در فیلم و نوع بیماری وجه مثبت این اثر بود، ولی زیاده‌روی در نشان دادن برنامه خندوانه باعث اخلال روند ساخت آن شد.

سعید نجاتی نیز با اشاره به محسنات فیلم پدر پروانه‌ها ابراز کرد: جنس این اثر و حتی فریاد بیمارها باعث شد که دیگران هم با این بیماری آشنا شوند، ولی بعد از ساخت این فیلم چه اتفاقی در روند بهبود این بیمارها افتاد؟

در ادامه پیمان پرونده کارگردان اثر گفت: در مورد برنامه خندوانه باید بگویم که این کار به جهت معرفی بیماری بود و سوژه این کار به سبب آشنا نبودن مخاطب می‌تواند جذاب باشد. همچنین خواستیم قصه به صورت روایت داستانی باشد که البته پس از ساخت این فیلم، اتفاقات خوبی در شناخت این بیماری به وجود آمد.

وی در ادامه با اشاره به جایگاه روحانیون در کشور گفت: در این فیلم سعی شد به این نکته توجه شود که جایگاه روحانیون فقط در منبر نیست و اثر اجتماعی نیز در جامعه دارد که در این فیلم مدیر خانه ای بی یک روحانی است که با دلسوزی بیماران را همراهی می کند.

هنوز قانع نشده‌ام که خودم را فیلم‌ساز بدانم

در مفهوم فیلم طعم صلوات آرش رواده گفت: عنصر فانتزی در انیمیشن گاهی بدین صورت است که انگار نمی‌شود این اثر در حقیقت ساخته شود اما در پویانمایی، این کار راحت‌تر است.

سعید نجاتی در بررسی این اثر گفت: وقتی باور داریم که یک معصوم با یک دختر صحبت کرده است، در پویانمایی امکان پذیرتر است و انگار یک جهان دیگر است.

محمدحسین خوش‌بیان در ادامه با اشاره به این که در حوزه فیلم مستند و پویانمایی فعالیت کرده است، گفت: هنوز قانع نشده‌ام که خودم را فیلمساز بدانم ولی در ساخت نماآهنگ با این که دستم باز نبود و تهیه‌کننده اثر،یک نسخه دیگر با همین شرایط ساخته بود،توانستم در مبحث خیال‌انگیز این مبحث را کار کنم.

پلاک خودرو در فیلم،نشانگر شناسنامه زن و هویت گمشده اوست

آرش رواده در نقد و بررسی فیلم پلاک تهران به کارگردانی غلیرضا محزون گفت: این اثر کار سر و شکل‌داری است ولی با تشتت روایی همراه است و از حادثه تصادف و گم‌شدن پلاک که اصل روایت را می‌سازد، بهانه‌ای برای ورود به زندگی این زن شد. همچنین گم‌شدن پلاک و دغدغه زن حل می‌شود تا مرحله پایانی باعث می‌شود بار روانی زن در مسائل زناشویی گم شود.

سعید نجاتی در ادامه گفت:باید باور کنیم که پلاک خودرو هویت و اساس فیلمنامه است که باید به این موضوع توجه کرد.

علیرضا محزون کارگردان پلاک تهران در پاسخ گفت: در ساخت این فیلم نشان دادم که پلاک شناسنامه این زن است و هویتش به گونه‌ا‌ی گم شده است و از کسی مراقبت می‌کند که وجود دارد ولی انگار که نیست. همچنین قصه مخاطب را درگیر می‌کند و از قاب خوبی برخوردار است.