به گزارش «شهر بیست» به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس حضرت معصومه(س)، حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در سخنرانی رسانه‌ای روز بیست‌وششم ماه مبارک رمضان که در جوار ضریح مطهر بانوی کرامت ضبط و از شبکه سه سیما منعکس شد، اظهار کرد: حضرت لوط(ع) پیامبری در زمان حضرت ابراهیم(ع) بود که حضرت ابراهیم(ع) ایشان را به فرمان الهی برای هدایت مردمی که اهل فساد، فحشاء، قمار، مجالس مختلط و همجنس گرایی بودند، فرستاد.

وی با بیان اینکه قوم لوط ازدواج و روابط خانوادگی را کنار گذاشته بودند و فساد آنها را گرفته بود، گفت: حضرت لوط(ع) ۳۰ سال بین آنها زندگی کرد و وقتی دید که تأثیر ندارد نفرینشان کرد و خداوند در آیه ۳۱ سوره عنکبوت بیان می کند که فرشتگانی در ظاهر جوان آمدند بعد از بشارت فرزند به حضرت ابراهیم(ع)، مأموریت نزول عذاب بر قوم لوط را هم داشتند.

کارشناس مذهبی حرم بانوی کرامت افزود: این تفکر که هر کسی هر کار می خواهد بکند اما ما نباید او را مجازات کنیم برداشت نادرستی است، اگر این تفکر درست بود نباید هیچ عذابی نازل می شد و هیچ مجازاتی نباید در اسلام وجود داشت.

وی با بیان اینکه بعضی داستان حُر را شنیده اند و نمی دانند که کجا این را باید به کار ببرند، گفت: با این تفکر مبارزه با ظالم و نهی از منکر از بین می‌رود و با حسن و قبح عقلی و عدالت خدا جور در نمی‌آید.

رفیعی با بیان اینکه در قرآن به دو نوع عذاب دنیوی و اخروی اشاره شده است، ابراز کرد: فرشتگانی که بر حضرت لوط(ع) وارد شدند نوع عذاب را که باریدن سنگ از آسمان بود به ایشان گفتند و این عذاب را سبب عبرت آیندگان و صاحبان اندیشه دانستند.

وی با بیان اینکه خداوند در قرآن سه نوع عذاب دنیوی را بیان کرده است، گفت: اولین نوع عذاب استیصال است که عذابی فراگیر مانند زلزله، سیل طوفان و از این قبیل است که مال اقوامی است که کافر و طغیان‌گرند و انبیای خود را اذیت کردند که البته ما در اسلام، عذاب استیصال نداریم ولی قبل از اسلام زیاد اتفاق افتاده است.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه خداوند در آیات ۱۲ و ۱۳ سوره صاد ۶ گروه را می شمارد که دچار عذاب استیصال شدند، افزود: اول قوم نوح که با طوفان و آب از بین رفتند، دوم قوم هود که با باد عذاب شدند، سوم فرعون که در آب غرق شد، چهارم ثمود که قوم حضرت صالح بودند و بر اثر صاعقه از بین رفتند، پنجم قوم لوط که با باریدن سنگ و خاک از بین رفتند و ششم هم اصحاب أیکه که قوم حضرت شعیب بودند و با صاعقه عذاب شدند.

وی دومین نوع عذاب را عذاب استدراج دانست که بر عکس عذاب استیصال است و گفت: عذاب استدراج با نعمت است یعنی انسان گناه می‌کند و خدا بیشتر به او نعمت می دهد که دو بار در قرآن به این نوع عذاب اشاره شده است و این نعمت دادن تاجایی ادامه داد که پیمانه پر شود و مقدمه عذاب استیصال است.

رفیعی با بیان اینکه سومین نوع عذاب، عذاب ادنی و عذاب های تربیتی است، گفت: اینکه انسان دروغ می گوید و یک ساعت بعد پایش به سنگ می‌خورد یا بیماری و اتفاقی می‌افتد از نوع عذاب تربیتی است و امام صادق علیه السلام فرمودند عذاب‌های تربیتی مصیبت در مال، اولاد و نفس است که انسان را متوجه گناه و خطای خودش می کند و سبب ترک گناه می شود.

وی با تأکید بر اینکه ما بدون تردید در دنیا عذاب داریم، گفت: در منابع روایی، ابوابی با عنوان گناه و آثارش را داریم که گاهی آثار گناه در دنیا ظاهر می‌شود و گاهی هم در آخرت به انسان می‌رسد برای مثال قطع صله رحم، عمر را کوتاه می‌کند و یا در روایت داریم جامعه ای که ترک امر به معروف و نهی از منکر می کنند سبب می شود اشرار قوم بر جامعه حکومت کنند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه روایت داریم اگر در جامعه ای خدا فراموش شد نتیجه‌اش بحران هویت و خودفراموشی می‌شود، افزود: بین گناه و عذاب در دنیا ارتباط است مثلاً جامعه ای که در آن کم فروشی باشد، برکت از آن می رود و اگر زکات ندهند طراوت و بارندگی کم می شود.

وی، انکار عذاب دنیایی را انکار قرآن دانست و گفت: روایت داریم سه گناه است که عقوبتش به قیامت تأخیر نمی‌افتد، اول عاق والدین که برکت را از زندگی می برد، دوم ظلم بر مردم که در همین دنیا گردن انسان را می‌گیرد و سوم کفران نعمت که موجب گرفته شدن نعمت از انسان می‌شود.