به گزارش «شهر بیست»، سید امیرحسین علم الهدی در نشست بررسی کارنامه چهل ساله سینمای ایران که با موضوع «اقتصاد سینمای ایران؛ پیش از انقلاب، اکنون، آینده» در مدرسه اسلامی هنر برگزار شد، اظهار کرد: آمارهای سینمایی بعد از انقلاب، آمارهای خوبی نیست و صرف نظر از اینکه سینما قبل از انقلاب و بعد از انقلاب در ماهیت متفاوت است، وقتی وارد شاخص می شویم، چیزی برای پنهان کردن نداریم.

وی تصریح کرد: اگر آمارها را با گستره جهانی قیاس کنیم، خیلی تأسف‌بار هست با اینکه در چندسال گذشته، وضعیت سینمای ایران بهتر شده است.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه با بیان اینکه به شعار «هنر نزد ایرانیان است و بس» اعتقادی ندارم، افزود: شاخص و آمارها نشان می دهد کدام کشور پیشرو هستند.

*سخنان امام راحل درباره سینما نشان از یک جهان بینی داشت

علم الهدی در ادامه با بیان اینکه وقتی یک انقلاب رخ می دهد، خیلی از مسائل دگرگون می شود، تصریح کرد: ما باید ببینیم چطور شد که ما هنوز سینما داریم؛ رهبری بعد از ۱۵ سال تبعید با ده ها هزار شهید، وقتی به کشورش می رسد، می گوید سینما یکی از مظاهر تمدن است؛ این نشان از یک جهان‌بینی دارد؛ کدام یک از سخنوران می توانست پیش بینی کند حضرت امام(ره) بحثی از سینما بعد از ۱۵ سال با آن اتفاقات کند.

*سینما بیشتر زیرمجموعه تجارت است تا فرهنگ

وی با بیان اینکه ما کارگزاران در دهه اول انقلاب آدرس اشتباهی دادیم، ابراز کرد: اشاره آقای قادری درباره اینکه سینما در اکثر نقاط دنیا زیر مجموعه خدمات و بازرگانی است و زیر مجموعه فرهنگ نیست، درست است؛ سینما عمدتا یک نوع تجارت است و وقتی تجارت از آن گرفته شود، چیزی به اسم سینما به منزله یک موجود زنده نمی تواند باشد.

*نسبت به مدیران دهه شصت نباید از دایره انصاف خارج شد

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه گفت: با این حال، مدیریت دهه شصت که یازده سال در مسند مدیریت بودند، چاره ای نداشتند که سینما را در آن مقطع حفظ کنند و بحث صنعت را برای دهه های هفتاد و هشتاد بگذارند.

علم الهدی افزود: وقتی خاطرات مدیران دهه شصت را بخوانید، می بینید چه هجمه هایی وجود داشته؛ در کشوری که جنگ است و باید نان و غذای مردم را بیاورد، دولت دلار می دهد و نگاتیو می آورند؛ البته مثل همه مدیریت ها اشتباهاتی داشتند اما باید مراقب کنیم از دایره انصاف خارج نشویم.

وی با بیان اینکه ما نباید فراموش کنیم چه تعداد سینما آتش گرفت، گفت: جامعه آن روز با آن نوع سینما مسئله داشت؛ جامعه دهه شصت که درگیر تبعات تمام یک انقلاب و جنگ بود، هنوز سینما را مشروع نمی دانست.

*اگر سخنان امام درباره سینما نبود، بعد از انقلاب سینما نداشتیم

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه  با تأکید بر اینکه اگر حضرت امام(ره) نبود من مطمئنم سینما نداشتیم، افزود: بحث کلیدی که امام راحل در دوازدهم بهمن کرد، سینما را حفظ کرد.

*بیشترین مخاطب سینمای بعد از انقلاب در سال ۶۸ بود

علم الهدی در ادامه با بیان اینکه ما بیشترین مخاطب را بعد از انقلاب در سال ۶۸ با ۴۰ میلیون جمعیت کشور و فروش هشتاد میلیون قطعه بلیط داشتیم، افزود: این میزان فروش در سال ۶۹ به ۶۵ میلیون قطعه بلیط می رسد و سال ۷۰ به ۵۵ میلیون می رسد و سیز نزولی تداوم پیدا می کند تا سال ۹۲ که به پایین ترین میزان مخاطب در سینمای ایران می رسیم.

وی در رابطه با چرایی فروش بیشتر فیلم ها در دهه شصت، گفت: در دهه شصت، جدای از بحث فضای جامعه، فقط دو شبکه تلویزیونی و سینما فعال بودند؛ از اواسط دهه شصت، کاست هایی به نام بتا ماکس آمد که مردم می توانستند فیلم های دیگر را هم در خانه ببینند و تنوع دیگری از فیلم دیدن را تجربه کنند؛ در ادامه هم که شاهد بروز و ظهور VHS و ماهواره و اینترنت و گسترش شبکه های تلویزیونی شدیم و رقیبان قدرتمندی برای سینما شکل گرفت و در عین حال، سینما همچنان در جا زد.

علم الهدی افزود: من هم با امیر قادری موافقم که اگر مردم برای ایام فراغت خود، چند گزینه دیگر داشتند، ممکن بود سینما بیشتر از این با چالش های جدی مواجه شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود از «در آمد سرانه ملی و رفاه» و «سرانه مطالعه و نشر» به عنوان عناصر پیش زمینه توسعه سینما یاد کرد و گفت: بعد از تیرماه، درآمد سرانه مردم از ۵ هزار دلار به کمتر از نصف رسید و من کشوری را سراغ ندارم که مردم آنجا سالانه یک بار سینما بروند در حالی که درآمد سالانه کمتر از ۹ هزار دلار باشد، یعنی شما باید پولی در جیب داشته باشید تا سینما بروید!؛ البته هند را باید مستثنا کرد چون سینما رفتن آنها، ریشه در زندگی و فلسفه و نگرش به دنیا و جهان بینی آنها دارد.  

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه افزود: در سه چهار سال گذشته به لطف گسترش پردیس های سینمایی، در سال ۹۷ به ۱۳۷ هزار صندلی رسیدیم در حالی که پیش از انقلاب، ۳۵۰ هزار صندلی داشتیم.

*برای رسیدن به استاندارد دنیا باید ۸ هزار سالن سینما بسازیم

علم الهدی با بیان اینکه سرانه مورد استاندارد دنیا به ازای هر ده هزار نفر، یک سالن سینماست، گفت: ما اگر بخواهیم به استاندارد جهانی برسیم باید در ایران هشت هزار سالن سینما داشته باشیم.

وی با بیان اینکه از ۷۵ شهری که سینما داریم، حدود ۶۰ درصد غیراستاندارد است، تصریح کرد: می گویند اگر در شهری سینما ندیدید، اسمش را روستای بزرگ بگذارید؛ یکی از شاخصه های شهر، دارا بودن سینما و گالری و تئاتر است.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه با بیان اینکه ۳۰ میلیون شهرنشین ما دسترسی به سینما ندارند و حدود ۳۷ میلیون شهرنشین دسترسی به سینما دارند، گفت: البته در چند سال گذشته اوضاع در کلانشهرها بهتر شده است.

*هنوز نمی دانیم حاکمیت از سینما چه انتظاری دارد

علم الهدی در ادامه با طرح این پرسش که حاکمیت از سینما چه می خواهد، گفت: من هنوز نتوانستم پاسخی برای این پرسش پیدا کنم؛ حضرت امام در دوازدهم بهمن سال ۵۷، این بحث مهم را درباره سینما می کند اما ما هنوز یک قانون در رابطه با سینما نداریم، ما فقط یک آیین نامه مربوط به سینما در هیئت دولت داریم؛ این باعث شرمندگی هست که در اسناد بالادستی مهم، موضوعی به نام سینما نداریم.

وی با بیان اینکه برخی هنوز سینما و مشروعیت آن را به رسمیت نمی شناسند، اظهار کرد: رهبر انقلاب تأکید کردند کلید پیشرفت کشور دست سینماگران است ولی همچنان مدیریت میانی کشور، با سینما به گونه ای رفتار می کند که گویا یک فرزند به رسمیت نشناخته است.

*سیاستگذاری فرهنگی در ایران شکل شترگاو پلنگی است!

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه همچنین درباره اینکه سیاستگذاری در حوزه سینمای ایران فقط مبتنی بر نگاه آرمان گرایانه بوده یا نگاه اقتصاد محور هم در تدوین سیاست ها نقش داشته است، گفت: شکل سیاست گذاری فرهنگی در ایران، شکل شتر گاو پلنگی هست!

*وقتی تلویزیون روشن می کنید چه چیزی به شما اضافه می شود؟

علم الهدی با بیان اینکه تلویزیون تأثیرگذاری بیشتری از سینما دارد به دلیل اینکه در هر خانه ای هست، افزود: با این حال خیلی تعجب نکنیم چرا سینمای ما به این روز و حال می افتد؛ وقتی تلویزیون روشن می کنید، خداوکیلی چه چیزی به شما اضافه می شود؟

وی افزود: وقتی در حوزه فرهنگ وارد می شویم، به معنای سرمایه گذاری سی تا چهل ساله است که منوط به اصلاح صداوسیما و آموزش و پرورش و حوزه ادبیات ماست.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه تصریح کرد: با این حال من معتقدم حوزه سینما به دلیل پیگیری ها و تعلقات یک سری اشخاص وضع بهتری دارد ولی وقتی در حوزه های دیگر به صورت جدی ورود پیدا می کنیم، می بینیم تا آنها درست نشود نمی توانیم به تئاتر و ادبیات و سینمای ایده آل برسیم.

*ما هنوز نمی توانیم یک تلویزیون خصوصی داشته باشیم

علم الهدی با بیان اینکه ما هنوز باور نداریم که باید یک سری سلایق شخصی تغییر کند تا توسعه پیدا کنیم، افزود: ما هنوز نمی توانیم یک تلویزیون خصوصی داشته باشیم، در کدام کشور، تلویزیون خصوصی نیست؟؛ همه تلویزیون به جمع چهار نفره می رسد که تصمیم بگیرند سریالی ساخته بشود یا نشود؛ شاید من یک سلیقه ای داشته باشم که مفید این جامعه باشد ولی اجازه ساخت ندارم.

وی افزود: یکی از مسائل مهم تلویزیون الان این هست که شبکه نمایش خانگی هم باید زیر نظر ما باشد؛ تلویزیون در جدال با تلویزیون های اینترنتی، دعوا را برد و اگر شما بخواهید تلویزیون اینترنتی تأسیس کنید باید بروید پیش سلیقه ای که تلویزیون را مدیریت می کند!

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه تصریح کرد: این مشکلات بنیادین وجود دارد و ما در رابطه با حوزه رسانه، ادبیات، فرهنگ، آموزش و اقتصاد، به نظر می رسد نیازمند یک رنسانس هستیم.

*تحقق تمدن اسلامی با ساختارهای پوسیده فعلی امکان پذیر نیست 

علم الهدی افزود: تحقق تمدن اسلامی که رهبری بارها اشاره کردند، با ساختارهای فعلی امکانپذیر نیست؛ ساختارها پوسیده است و هرکجا وارد می شوید می بینید امکان جلو رفتن نیست و اگر جلو می رویم به همت شخص یا گروهی هست که دغدغه دارند یک قدم جلو بروند.

وی گفت: اتفاقی که در رابطه با پردیس های سینمایی افتاد، از زمان مدیریت مرحوم سیف الله داد بود که با دعوای زیاد، یک بند در برنامه سوم توسعه اضافه کرد مبنی بر اینکه کسانی که می خواهند سینما بسازند، می توانند به متراژ سینما، فضای رایگان تجاری بگیرند؛ سال ۱۳۸۶ شهردار وقت تهران اولین پردیس سینمایی آزادی را با استفاده از همین بند قانونی احداث کرد و اکثر پردیس های سینمایی که ساخته شده، از این بند قانونی استفاده کرده اند.

«آشغال های دوست داشتنی» اکران شد اما انقلابی نشد!

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه با بیان اینکه حوزه فرهنگ یعنی حوزه تحمل و سعه صدر، افزود: نمونه بارز آن فیلم «آشغال های دوست داشتنی است» که شش سال توقیف بود در حالی که این فیلم اکنون در حال نمایش است، و نه برای کسی اتفاقی افتاد و نه انقلابی شد.

*رهبر انقلاب تنها مقام عالی فرهنگ شناس است

علم الهدی با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب تنها مقام عالی است که فرهنگ شناس است و حوزه فرهنگ را می شناسد، گفت: در حوزه فرهنگ از سطح بالا تا پایین باید سعه صدر داشته باشند. 

*از مدافعان اکران فیلم خارجی در سینما هستم

وی با تأکید بر اینکه من از مدافعان اکران فیلم های خارجی در ایران هستم، گفت: اعتقاد دارم یکی از ابزارهای توسعه سینمای ایران، اکران فیلم خارجی است؛ هیچ کدام از کشورهای جهان را نمی توانید پیدا کنید که تمام فضای داخلی خود را در اختیار تولید داخلی بگذارد؛ آمریکا و هند هم ده تا پانزده درصد فضای نمایشی خود را در اختیار فیلم خارجی گذاشته اند.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه افزود: ما اصرار داریم به سینمایی برویم که در هفت فیلم اکران شده، چهار هنرپیشه مشترک وجود دارد و این ضدتوسعه است.

علم الهدی تصریح کرد: ما اصرار داریم در یازده روز، ۳۳ فیلم را در دهه فجر نمایش دهیم و یک میلیون و سیصد هزار نفر ببینند؛ ما با این کار، پدر سینما را در می آوریم؛ در هیچ کجای دنیا این گونه نیست.

وی افزود: همه جای دنیا اگر فیلمی در روزهای شنبه و یکشنبه فروش نکند، آن فیلم را دوشنبه از اکران، پایین می آورند اما ما اینجا دوماه فیلم را روی پرده حفظ می کنیم.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه در ادامه گفت: در حوزه سرانه سینما از ۷۵ کشور دنیا در رده شصت تا شصت و پنج هستیم و در حوزه سرانه مخاطب از ۷۵ کشور در رده شصت قرار داریم.

*حتی در آمریکا هم سینمای آزاد نداریم

علم الهدی همچنین در رابطه با بحث سینمای آزاد گفت، آدرس اشتباه ندهیم، ما چیزی به اسم سینمای آزاد نداریم حتی در آمریکا؛ اگر فکر کنیم جهان بینی آمریکا به معنای حاکمیت و دولت هیچ دخالتی در سینما ندارد، اشتباه محض است.

*تمام اجزای دولت آمریکا در خدمت سینماست

وی با تأکید بر اینکه سینما دیپلماسی خارجی آمریکاست، افزود: یادمان باشد اگر سینمای آمریکا به این شکل رسیده، تمام ساختارها و اجزای دولت در خدمت سینما و آن جهان بینی است.

دبیر شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه تصریح کرد: مشکل ما در ایران این است که آن جهان بینی را نمی توانیم در ایران پیدا کنیم و هنوز نمی دانیم از سینما چه انتظاری داریم و هنوز نمی دانیم سینما منبر است، اقتصاد است، هنر است یا تفریح است.

علم الهدی با تأکید بر اینکه همه اجزای دولت آمریکا در اختیار سینماست و همه سینما در خدمت دولت است، گفت: اصلا این گونه نیست که فکر کنیم دولت هیچ کاری به سینمای آمریکا ندارد! در کره و چین و هند هم یک روابط منطقی بین دولت ها و سینما وجود دارد.

انتهای پیام/