به گزارش «شهر بیست»، جمعی از شاعران استان قم در سوگ شهادت آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهوری مجاهد جمهوری اسلامی ایران و همراهانش در حادثه سقوط بالگرد، اشعاری سروده‌اند و در اختیار این رسانه قرار دادند.

*حامد حجتی

نبینم آنکه صدای تو در حصار بیفتد
عبای خاکی‌ات ای مرد یک کنار بیفتد

کنار نام تو ای سید سترگ زمانه
چه خوب شد که شهادت به‌افتخار بیفتد

نه خستگی به تو روی آورد نه عجز و تباهی
هر آنچه هست در اینجا به اختیار بیفتد؛

که نان به سفره مردم رسیده باشد و هر روز
در این زمین‌وزمان دست‌ها به کار بیفتد

درست لحظه بارانی دو چشم تو دردی است
که پای کودک آن دورها به خار بیفتد

تو را به آتش و مه در سوادِ کوه کشیدند
مباد آنکه خلیلِ نجیب از اعتبار بیفتد

نشسته‌ای به فراسوی جمعه‌های توسل
که چشم‌هات به جولان آن سوار بیفتد

*رضا یزدانی

هرچه صدا کردیم: «ابراهیم!»
اسم تو حتی برنگشت از کوه
آنقدر روحت بی‌قراری کرد
جسم تو حتی برنگشت از کوه

اردیبهشت اردی‌جهنم شد
هر صفحه‌ی تقویم را سوزاند
این بار آتش سرد شد اما
وقتی که ابراهیم را سوزاند

گشتیم دنبال پر و بالت
گفتند دیگر وا نخواهد شد
جز بالگرد سوخته چیزی
پیدا نشد، پیدا نخواهد شد

تو کوه دردی بودی و رفتی
ای کوه درد! ای کاش برگردی
آن بالگرد ای کاش برگردد
با بالگرد ای کاش برگردی

چشم انتظار دیدنت گشتند
حتی شهیدان خدایی هم
آن سو «بهشتی» بی‌قرار تو
آن سوتر انگاری «رجایی» هم

این ملت دردآشنا، دیروز
در شادی و غم انتخابت کرد
ای انتخاب مردم ایران!
حالا خدا هم انتخابت کرد

*فاطمه عارف‌نژاد

اخبار وهم‌آلوده و اخبار در مه
پیچیده آواز غمی انگار در مه

ای دشت‌ها! کو رد پای رود در برف؟
ای کوه‌ها! کو رد پای یار در مه؟

دی‌ماه را من پیش از این یخ کرده بودم
اردیبهشتم گم شده اینبار در مه

از لابلای صخره‌ها داغی شکفته
گل کرده یک اندوه بی‌تکرار در مه

چشم و دلت روشن که تا این شب شود صبح
فانوس می‌ماند فقط بیدار در مه

تاریک اگر ماندی، «هوالنور»ی بگو باز
تا روشنایی‌ها قدم بردار در مه

سیمرغ من! برخیز از خاکستر رنج
ایران من! برخیز از آوار در مه

*فاطمه زاهد مقدم

تو را چگونه در این مِه به ماه بسپارم
به کوه و دَره به این کوره راه بسپارم

شبی بلند به صبحی که آشناست رسید
مخواه چشم به صبحی سیاه بسپارم

مخواه بازهم این آسمانِ شب‌زده را
به ابرِ اشک به بارانِ آه بسپارم

مگر که شاه خراسان به داد ما برسد
مگر که درد گدا را به شاه بسپارم

بیاکه پیکر بی جان و بی پناه تو را
به صبح روشن این بارگاه بسپارم

*عاطفه جوشقانیان

پر از تو ایم، پراکنده‌ای هوایت را

سپرده‌ای به پرنده غم صدایت را

به ابر و ماه و درختانِ دائما به قنوت

سپردی اشک و نماز شب و دعایت را

چگونه بود که اینقدر گرم و گیرا بود؟

به گوش ما بچشان لحن ربنایت را

برای اینکه به ما راه را نشان بدهی

به جا گذاشتی ای رود، ردّ پایت را

چقدر مثل رجایی چقدر باهنری

به ما نشان بده ایمان آشنایت را

غبار روبی دریا و کهکشان بودی؟

بیا بیا بتکان غربت عبایت را

به قله‌ها که رسیدی، رها شدی، آری

چگونه شرح دهم اوج ماجرایت را؟

به جز صلابت و خدمت نبود در کارت

نبود، هرچه که گشتیم عکس‌هایت را

چقدر جای تو خوب است، هیچکس اما

برای ما نگرفته هنوز جایت را…

*سمانه خلف‌زاده

اندوهگینم مثل ابری که
باران روی بالگردت شد
هم درد مردم بودی و آن شب
جنگل پناه کوه دردت شد

تا آمدی امید پیدا شد
درتاروپودجان محرومان
حالا ببین از داغ جانسوزت
پر خون شده چشمان محرومان

ای مرد از داغت دلم خون است
اخبار پروازت جهانی شد
مانند روزی که خبر آمد
سردار دلها آسمانی شد

اصلا فراموشت نشد سید
حال و هوای کودک غزه
همراه تو تا اوج خواهد رفت
بی شک دعای کودک غزه

عمرت عجب حسن ختامی داشت
پرواز با یاران همراهت
راه رجایی بود راه تو
پایان گرفت اندوه جانکاهت

ای خادم شمس الشموس امروز
چشم انتظارت می‌شود سلطان
هرگز فراموشت نخواهد کرد
جمهوری اسلامی ایران

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، آیت‌الله آل‌هاشم نماینده ولی فقیه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و اعضای تیم حفاظت و خلبانان پرواز، یکشنبه ۳۰ اردیبهشت طی یک سانحه هوایی و در حین خدمت به مردم شریف ایران به شهادت رسیدند.