به گزارش «شهر بیست» به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، در این جلسه که با حضور آرش رواده و سعید نجاتی برگزار شد، فیلم‌ داستانی «لحظه آخر» به کارگردانی جابر نوری و دو فیلم از اصغر لائی به نام‌های عروسک‌گردان و تروفه مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

درابتدای این نشست آرش رواده در نقد فیلم ۷دقیقه‌ای «لحظه آخر»، آن را به ‌‌رغم ساختار خوب، شعاری دانست و اخلاقی کردن قصه را باعث لطمه دیدن اثر خواند.

جابر نوری، نقد رواده را وارد دانست اما اضافه کرد: این کار تعمدی بوده و ما در ساخت این فیلم مخاطب عام را مدنظر داشته‌‌ایم. ما فیلم را برای ارائه  به جشنواره‌های خارجی تولید نکردیم و از مخاطبان داخلی بازخورد خوبی گرفتیم.

نویسنده این فیلم هم در تأیید صحبت نوری گفت: ما در طرح این قصه مخاطب عام را دیدیم و اگر فیلم شعاری است، خواست ما این‌گونه بوده است.

در ادامه سعید نجاتی گفت: فیلم‌هایی از این دست با وجود تصاویر زیبا جایی در این فستیوال‌های خارجی ندارند، اگرچه حضوردر فستیوال‌های خارجی ملاک خوبی یا بدی یک فیلم نیست. فیلم کوتاه به معنای تایم کوتاه نیست و اگر جشنواره موضوعی نباشد بعضی از فیلم‌های کوتاه قابلیت حضور در جشنواره‌ها را ندارند.

وی ادامه داد: کارگردان لحظه آخر تلاش کرده یک فیلم رئال بسازد ولی دیالوگ‌ها و لحن فیلم رئال نیست. شاید انتخاب زاویه بهتر، استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری و مسائلی از این دست او را به هدفش نزدیک‌ترمی‌کرد.

این نشست با بررسی آثار اصغر لایی پی‌گرفته شد. لائی با فیلم مستند ۱۲ دقیقه‌ای «عروسک‌گردان» و فیلم داستانی ۹ دقیقه‌ای «تروفه» در بخش مسابقه جشنواره نماز و نیایش حضور دارد.

آرش رواده قصه فیلم عروسک‌گردان را کادره و بدون حشو و زوائد توصیف کرد. وی اما متذکر شد که بخش‌هایی از این سلف‌پرتره چیدمانی است و این به بافت مستند آن خدشه وارد می‌کند.

نقد دیگری هم که به این فیلم وارد شد نحوه بازی گرفتن از کاراکتر فیلم بود که به عقیده برخی  تصنعی از کار درآمده بود.

اصغر لایی با اشاره به نحوه ساخت مستندش گفت: در این مستند من از تصاویر آرشیوی هم که

گروه‌های غیرحرفه‌ای در زمان وقوع حوادث ثبت کرده بودند، استفاده کرده‌ام اما ملاکم ‌به تصویر کشیدن  و روایت “حال” این شخص بوده است. بنابراین اگر ساختگی  و چیدمانی در مستند دیده می‌شود با هدف معرفی بهترکاراکتر فیلم بوده است.

رواده درباره فیلم داستانی این فیلم‌ساز کرمانشاهی نظر مثبتی داشت  و گفت: تروفه در ساخت فضا موفق است  و صداهای طراحی شده فضای دهنی شخصیت‌ها را می‌سازد و مخاطب را با قصه درگیر می‌کند.

سعید نجاتی اما با اشاره به سیر تحول ژانرها به ویژه ژانر جنگ، ازنوع تقابل و دیالوگ شخصیت‌های عرب و فارس تروفه انتقاد کرد و گفت: بهتر بود دراین فیلم ضدجنگ به مسائل انسانی دقیق‌تر پرداخته می‌شد و قدری سیاست‌مدارانه‌تر برخورد می‌شد.

لائی در پاسخ گفت: من هم در اصل می‌خواستم فیلمم لامکان و لازمان باشد و زبان ناشناخته به کار تزریق کنم و از این تقابل هویت فارس و عرب پرهیز کنم. در واقع سعی کردم تاکید کنم که این، یک آدم است و مهم نیست که عرب یا فارس است. مثلا در انتخاب اسم هانیه و یا عبدالله به این وجه توجه داشته‌ام اما به هرحال این نقد را می‌پذیرم.