به گزارش «شهر بیست»، در ادامه سلسله نشست های «چای و داستان» چهل و دومین نشست این برنامه که با حضور امیرحسین جعفری ، رضا جوان آراسته، حمیدرضا قادری و رقیه سادات موسوی به موضوع یک تجربه، یک سیل، چند روایت اختصاص پیدا کرد، با استقبال مخاطبان در مدرسه اسلامی هنر برگزار شد.

حمیدرضا قادری در ابتدا گفت: شاید اولین بار در زلزله سرپل ذهاب تمام بدنه های اجتماعی کشور درگیر این مسئله شد و دیدیم که گروه های اجتماعی، افراد مشهور سیاسی و ورزشی وارد این عرصه شدند. این موضوع در فروردین امسال تکرار شد. وقتی که سیل در منطقه گلستان، شیراز، لرستان و خوزستان اتفاق افتاد و خوراک خوبی برای شبکه های اجتماعی و شهروند خبرنگار ها به وجود آورد.

حجت الاسلام رضا جوان آراسته در پاسخ به این سوال که وقتی با فرد آسیب دیده مواجه می شویم آیا به قالب و اسلوب متفاوتی نیاز داریم، گفت: اگر برای نوشتن روایت دو عنصر داشته باشیم، قدر زیادی از مسیر را رفته ایم و آن دو عنصر شخصیت و حادثه اند. فاجعه سیل سرشار از شخصیت ها و حوادث گوناگون و متنوع است. حادثه کلان سیل و روایت آدم هایی که با این حادثه دست و پنجه نرم می کنند. این جا نویسنده زیر انبوه شخصیت ها و حوادث داستانی دفن می شود.

در بخش دیگر حجت الاسلام امیرحسین جعفری گفت: روایت گری بازنمایی یک اتفاق است از زاویه دید خودتان. روایت های مختلفی از سیل مخابره می شد اما من فکر کردم چه خلائی وجود دارد و چه روایتی از سیل داشته باشم تا زخمی را مرهم بگذارم و در برابر غم و ناراحتی و زخم ها امید و انگیزه ایجاد کنم. من می خواستم چگونه مردم بودن این ملت را نشان بدهم. به نظرم اتفاقات است که مردم را ملت می کند.

رقیه سادات موسوی که ارشد علوم سیاسی را دارد و پژوهشگر است، سومین مهمانی بود که در رابطه با حضورش و نوع روایتش از این واقعه گفت: تجربه کرمانشاه و ورزقان را داشتم. بنابراین شناخت را مهمترین عامل روایت می دانم. هر حرفی که زده می شود بخشی از واقعیت نادیده گرفته می شود. تلاش کردم زاویه دیدم امید باشد. روایت در زمان بحران یک روایت زنده و در جریان زندگی است. سعی کردم این جریان را به واسطه روایت هایم به مردم منتقل کنم تا بدانند هم اکنون نیازمند کمک آن ها هستیم.

در ادامه نشست دکتر قادری با اشاره به بی طرفی و انصاف در روایت این سوال را مطرح کرد که اصولا می توانیم روایتی بی طرفانه و منصفانه داشته باشیم. رضا جوان آراسته در پاسخ به این سوال گفت: انصاف در روایت و رسیدن به یک روایت بی طرفانه یک مسئله است، حتی کسی که قصد روایت بی طرفانه را دارد ممکن است نتواند به نتیجه آنچه مد نظرش است برسد، چرا که خود راوی هم متأثر از جهانی است که می خواهد آن را روایت کند. لازم است راوی برای نزدیک شدن به انصاف در روایت یک مسئله را از چند زاویه روایت کند.