به گزارش «شهر بیست»، مرتضی نجفی قدسی از فعالان رسانه‌ای و خادمان قرآنی کشور، یادداشتی با عنوان «عشق جانم، امام زمانم و وظیفه ما!»  در اختیار این رسانه قرار داده است که در ادامه می‌آید:

اجتماع یکصد هزار نفری دهه نودی و هشتادی‌های مردم عزیز تهران در ورزشگاه آزادی و سرود امام زمانی سردادن آنان، صحنه بسیار زیبا، غرورآفرین و ماندگاری را ایجاد کرد که از کنار آن نمی‌توان به‌سادگی گذشت.

از چند هفته پیش که این نسیم مهدوی از مسجد مقدس جمکران وزیدن گرفت بحمدالله به لطف امام زمان(عج) با اقبال شایان توجه کودکان و نوجوانان کشورمان در مدارس و تجمعات بزرگی در مراکز استان‌ها و شهرهای مختلف کشورمان همراه بود.

واقعاً کسی فکر نمی‌کرد یک سرود مذهبی که نجوایی ملتمسانه با حضرت حجت ارواحنا فداه دارد این‌چنین در ذهن و جان نونهالان نفوذ کند و آن‌ها را در نمایشی وجدآور به صحنه آورد. گویا نام مقدس آن حضرت بایستی بر زبان‌ها و جان‌های پاک و مطهر جاری می‌شد و کودکان و نونهالان ما که هنوز گرفتار آلودگی‌های دنیا نشده‌اند بهترین افراد برای این منظور بودند تا بلکه به پاکی قلب آن‌ها آن منجی عالم توجه و عنایتی فرماید و به لطف ایشان موانع ظهور آن حضرت برطرف شود و مشکلات جهان تشیع و اسلام و کل بشریت حل و فصل شود و شهد شیرین عدالت را به عالم هستی عطا بفرماید.

از حدود دو دهه پیش که اجتماعات عظیم علی‌اصغری‌ها در اولین جمعه ماه محرم در شهرهای مختلف کشورمان و حتی بسیاری از کشورهای جهان برگزار می‌شود و مادران عاشقانه فرزندان شش‌ماهه‌شان را به پاسداشت علی‌اصغر امام حسین(ع)‌ نذر سربازی حضرت مهدی(عج) می‌کنند، باید به انتظار چنین استقبال عظیم و زائدالوصفی از سوی نونهالان و کودکان کشورمان از یک سرود امام زمانی می‌بودیم چراکه آن‌ها از شش‌ ماهگی در حقیقت این سرود مهدوی را آغاز کرده‌اند و اکنون شاهد بروز و ظهور همان شش‌ماهه‌ها هستیم و ان‌شاء‌الله روز بروز طنین صدای آن‌ها قوی‌تر و رساتر و گام‌های استوار آن‌ها در پیمودن راه علی ابن مهزیارها، بهجت‌ها و حاج قاسم‌ها را شاهد باشیم.

در دورانی که تهاجم فرهنگی، رسانه‌ای و تبلیغاتی دشمنان بسیار سنگین است و در حالی که مفاسد زیادی به جامعه ما تحمیل شده است، ناگهان نسیمی الهی بوزد و بچه‌های‌مان به ما درس یاد امام زمان(عج) بودن را بدهند، بسیار مبارک و ارزشمند است و امیدواریم طلیعه‌ای برای پاکسازی میهن‌مان از تمامی مفاسد باشد.

اما رسالت ما بزرگ‌ترها چیست؟! آیا همین تماشا کردن است! این ماجرا نشان داد که اگر کار فرهنگی خوب و مثبت و خالصانه‌ای انجام شود،‌ برکت پیدا می‌کند و بر دل‌ها و جان‌ها می‌نشیند و هر کس باید سعی کند در این دورانی که دشمن یأس و ناامیدی را پیوسته در جامعه پمپاژ می‌کند،‌ در سالم‌سازی فضا تلاش کند تا بلکه دلدادگی جامعه به معنویات بیش‌ از پیش نهادینه شود.

مردم عزیز ما همواره سعی کرده‌اند به خون شهدای‌شان وفادار باشند و این وفاداری و تأدب آن‌ها به اهل‌بیت(ع) و شهدای عزیزی چون حاج قاسم سلیمانی نباید مورد سوءاستفاده کسانی شود که وظیفه‌شان مبارزه جدی و بی‌امان با بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها و رانت‌خواری‌ها و ویژه خواری‌ها است!

جای تأسف است که عده‌ای به اسم خودرو ملی سال‌ها ملت را سرکار بگذارند و سرمایه‌های کشور را بی حد و حصر مصرف کنند و بعد از چهل و سه سال یک مشت آهن‌پاره و آلت قتاله و ارابه مرگ را تحویل مردم شهیدپرور بدهند و به اندازه بیش از پنج برابر شهدای جنگ از آن‌ها کشته و تلفات بگیرند! این رفتار و کردار آن‌ها مربوط به هر دولتی باشد خیانت به خون شهیدان و این ملت وفادار به اسلام و قرآن و شهیدان است!

مسئولان باید رصد کنند که از چه راه‌هایی به مردم ظلم می‌شود و جلوی آن ظلم‌ها را بگیرند! در جمهوری اسلامی نباید به کسی ظلم شود، مخصوصاً رعایت حال محرومین و ضعفا باید بشود.

حفظ پشتوانه مردمی جمهوری اسلامی باید همیشه مدنظر باشد و از هر کاری که موجب نارضایتی عموم مردم می‌شود پرهیز شود، در توجیه سیاست‌ها و تصمیمات حکومتی برای افکار عمومی تلاش شود و هرگاه اکثریت جامعه آمادگی لازم را کسب کرد، با رعایت دقیق حق و عدالت رفتار شود.

روزی برای گرفتن خودرویم که به یکی از پارکینگ‌های بیابانی منتقل شده بود، رفتم و با کمال تعجب دیدم که هزاران موتور در آن بیابان پارک است که به خاطر تخلف از موتورسواران گرفته‌اند و این موتورها در زیر برف و باران و آفتاب از بین می‌رود و حتی بعضی از آن‌ها به خاطر هزینه‌هایی که برای آزادسازی موتورشان وجود دارد و یا شرایط سختی که وضع نهاده شده از خیر موتور خود می‌گذرند و پس از چندی موتور آن‌ها عملاً اسقاطی شده و از بین می‌رود!

هیچ دقت کرده‌ایم که استفاده‌کنندگان از موتور بیشتر چه کسانی هستند؟ معمولاً افرادی که توانایی مالی ندارند و نمی‌توانند ماشین بخرند، به‌ناچار برای تردد و یا حتی برای کسب‌وکار خود از یک موتور استفاده می‌کنند، حالا اگر آن موتورسوار گواهینامه همراه ندارد و یا از مسیری یک‌طرفه عبور می‌کند و یا تخلفی دیگر انجام می‌دهد آیا روش تأدیب و مجازات او باید گرفتن کل دارایی او باشد؟!

هم‌اکنون شاید میلیون‌ها موتور در شهرهای مختلف کشور در توقیف باشد، به غیر از موارد معدودی که منجر به تصادف شده است و باید تکلیف قضایی آن‌ها روشن شود، آیا واقعاً صلاح است که میلیون‌ها نفر موتورسوار را از رفتاری که پای نظام و کشور گذاشته می‌شود ناراضی کنیم و عملاً دست مردم را از مالشان کوتاه کنیم و اگر هم بعد از مدتی موتورشان را بخواهند تحویل بگیرند یک موتور فرسوده و ناقص را تحویل می‌گیرند و خلاصه خسارات مال فراوان به آحاد مردم جامعه و مخصوصاً فقیران و نیازمندان که قدرت خرید خودرو را ندارند وارد می‌شود و سرمایه‌های کشور هم از بین می‌رود.

به نظر می‌آید بهتر است از جفایی که در حق بسیاری از مردم در این خصوص شده است باید عذرخواهی کنیم و راهی را اتخاذ کنیم که به صلاح و فلاح نزدیک‌تر باشد، این ماجرا یک مثالی بود که عرض کردم، در مبارزه با گرانی‌ها و افزایش قیمت بی رویه تمام کالاها بعد از جراحی اقتصادی باید برنامه داشته باشیم و وضعیت افسار گسیخته نشود! در پرداخت حقوق حتی‌المقدور یکسان‌سازی شود، ارزش پول ملی حفظ شود و حتی احیاء شود، جلوگیری از تورم وظیفه حاکمیت است و مردم انتظار دارند ثبات اقتصادی برقرار باشد.

خلاصه مطالبات دین و دنیای مردم با هم است، نمی‌توان از مردم انتظار دین‌داری داشت ولی در مقابل ضعیف‌تر شدن اقتصادشان و سفره تغذیه‌شان بی‌تفاوت بود!

ایجاد قسط و عدل و ارتقای سطح خدمات به مردم و جامعه باید هدف اول باشد و در صورت موفقیت در این عرصه، به‌طور طبیعی مردم دین‌دار می‌شوند و تحصیل رضایت عمومی از عوامل دوام و بقاء نظام جمهوری اسلامی خواهد بود.

البته قطعاً و مسلماً مفسرین و اختلاس گران و محتکران به‌جایی نمی‌رسند چرا که معتقدیم خدا، خدای شهیدان است و خدای محتکرین و مختلسین و مفسدان نیست و آنان در مقابل ظلمی که به مردم می‌کنند برای خود شعله‌های آتش را در جهنم و دوزخ الهی فراهم می‌نمایند.

ان ارید الا الاصلاح ماستطعت و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب»