به گزارش «شهر بیست» به نقل از روابط عمومی حوزه هنری قم، سی‌وششمین عصرانه داستان حوزه هنری قم که در قالب تولیدی ویدئویی به نقد رمان «جا مانده از پسر» نوشته مرضیه نفری می‌پردازد، منتشر شد.

در ابتدای این محفل که از آغاز شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی و در قالب محصولات ویدئویی و در صفحه آپارات و صفحات شبکه‌های اجتماعی حوزه هنری قم منتشر می‌شود، زهرا قربانی رضوان در گفت‌وگو با مرضیه نفری نویسنده اثر به دغدغه‌های نویسنده در نگارش این رمان می‌پردازد.

مرضیه نفری در این خصوص می‌گوید: «من همیشه تصویری در ذهن داشتم از یک پل و پدر و پسری که بر روی این پل به هم می‌رسند. بعد از مطالعات تاریخی درباره رویداد ۱۵ خرداد ماه سال ۱۳۴۲ و پس از اینکه طرح رمانم را نوشتم، دیدم که داستان این رمان همان داستان تصویر ذهنی من از این پدر و پسر است. این را هم بگویم که درباره ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ و حوادث آن سال‌ها کمتر نوشته شده و داستان‌های انقلاب ما بیشتر درباره دهه ۵۰ و به ویژه سال ۵۷ بوده‌است.»

وی در ادامه‌ی سخنانش تأکید می‌کند:«به عنوان نویسنده تمام تلاشم را کردم که به بهترین نتیجه برسم. اگر با خواندن این رمان، به خواننده تلنگری زده شود و برود درباره وقایع آن دوره تحقیق کند، کار من به نتیجه رسیده است. وظیفه داستان من سوق دادن خواننده برای تحقیق در این‌باره است.»

*در رمان تاریخی نویسنده نباید درگیر دانسته‌های تاریخی شود

همچنین فاطمه قربانی رضوان مجری بخش دوم این محفل در گفت‌وگو با محمدعلی رکنی نویسنده و منتقد به بررسی رمان «جا مانده از پسر» از زوایای مختلف می‌پردازد.  محمدعلی رکنی در این بخش و در ابتدای سخنانش متذکر می‌شود: «وقتی با اتفاقات مهمی در سال ۴۲ مواجه می‌شویم و سن نویسنده به آن دوران قد نمی‌دهد، چند نکته لازم است تا نویسنده بتواند از پس فضای تاریخی بر بیاید و شخصیت‌ها به خوبی در آن بستر تاریخی بنشیند. وقتی رمان را می‌خوانیم مشخص است که نویسنده به خوبی مطالعه کرده و فضا و آدم‌های آن دوره را به خوبی می‌شناسد و با یک داستان تاریخی باورپذیر روبه‌رو هستیم. نکته این است که تاریخ نباید از دل رمان بیرون بزند، نویسنده بایست به مقدار لازم و ذره ذره اطلاعات را به خواننده بدهد.»

وی در ادامه و در تشریح شخصیت‌پردازی در رمان جا مانده از پسر می‌گوید: «در رمان تاریخی چه زمانی شخصیت‌ها شکل مهمی پیدا می‌کنند؟ زمانی که نویسنده بتواند از واقعه تاریخی عبور کند. یعنی نویسنده شخصیت‌ها را در موقعیت و فشار قرار دهد و درام شکل بگیرد. تا خواننده فکر کند که اگر من به‌جای او بودم، در آن حوادث چه می‌کردم. وقتی این اتفاق می‌افتد که نویسنده درگیر دانسته‌های تاریخی خود نشود و شخصیتی چند لایه بوجود بیاورد.»

علاقه‌مندان برای تماشای فایل ویدئویی سی‌وششمین نشست عصرانه داستان می‌توانند به صفحه آپارات ادبیات قم به نشانی: https://www.aparat.com/v/MVGh۷/ مراجعه کنند.