به گزارش «شهر بیست» به نقل از تسنیم قم، موضوع درمان و بهداشت با توجه به حساسیت و اهمیتی که داشته چند سالی است که در طرح تحول سلامت با دگرگونی‌ها فراوانی روبرو شده است و به نوعی توقعات به حق مردم در این موضوع مهم گام‌به‌گام در حال مرتفع شدن است.

در استان قم نیز علاوه بر اجرای طرح‌های مختلف عمرانی و افزایش تخت‌های بیمارستانی، در این سال‌ها بحث هتلینگ مراکز درمانی و رسیدگی به بیماری‌های خاص با رشد چشمگیری روبرو شده است که در این زمینه با محمود پرهام معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی قم به گفت‌وگو پرداخته‌ایم.

*بیمارستان کامکار – عرب نیا شکایات زیادی از فرسودگی و اورژانس دارد، در این رابطه توضیح دهید؟

این بیمارستان به علت فرسودگی و غیر استانداری باید رفته‌رفته محدود شود و مرکز اورژانس این مرکز با مشکلاتی روبرو است و برخی هزینه‌ها در این بیمارستان هدر رفت منابع است.

از طرفی این بیمارستان را شهرداری مدعی قرار گرفتن در طرح است و یک طرف را آستانه مقدسه نسبت به موقوفات حرف دارد و گسترش و نوسازی این بیمارستان عملاً بی‌فایده است.

بیمارستان کامکار نهایتاً می‌تواند یک کلینیک تخصصی یا یک بیمارستان داخلی عفونی شود و بیش از این ظرفیت ندارد، اما در مورد مدیریت آن قطعاً اگر دست ما باز شود تصمیماتی خواهیم گرفت.

*در مورد شبکه فاضلاب بیمارستان فرقانی پیش‌تر گفته‌شده بود که هزینه زیادی می‌گیرد. آخرین اقدامات در این مورد چیست؟

این موضوع در حوزه معاونت توسعه است، اما چاه فاضلاب بیمارستان فرقانی در گذشته به‌صورت روزانه تخلیه می‌شد که یک ماه از حفر چاهی در این بیمارستان می‌گذرد که دیگر انتظار می‌رود هر شش ماه یک‌بار نیاز به تخلیه باشد، ولی فاضلاب باید به شبکه بلوار ۱۵ خرداد متصل شود که نیازمند ۳ میلیارد تومان هزینه است.

هزینه این مبلغ طبیعتاً از توان دانشگاه و بیمارستان به‌تنهایی خارج است و باید کمک استان و مدیریت شهری باشد تا بتوان این هزینه را از دوش بخش درمان و در اصل بیماران برداشت.

*اینکه گفته می‌شود بیمارستان امام رضا (ع) از زیر بار جراحی شانه خالی می‌کند آیا درست است؟

بیمارستان حضرت امام رضا (ع) تعداد تخت محدودی دارد و در بعضی جراحی‌ها هم پزشک ندارد چون بیمارستان کوچکی با ۱۰۰ تخت است و جوابگوی این تعداد بیمه‌شده در قم نیست. در عمل‌های هزینه‌بر هم سقف گذاشته‌اند تا بتوانند جوابگوی دیگر بیماران باشند.

*آیا بررسی‌شده که در شهرهای دیگر تأمین اجتماعی در بخش درمان چگونه عمل می‌کند؟

ما استان‌های دیگر را بررسی نکردیم که آیا تأمین اجتماعی نسبت به همه تعهدات عمل می‌کند یا خیر، اما ما خرید خدمت می‌کنیم چون اجبار نداریم که بیمارستان بزنیم و بیمارستان داری کنیم، طبیعی است که مردم از بیمارستان‌های تأمین اجتماعی استقبال کنند و خدمات مناسبی هم دریافت کنند.

نکته‌ای که نباید فراموش شود این بوده که هر فردی که حق بیمه پرداخت می‌کند، اگر روز دوم پول ندهد، دفترچه‌اش بی‌اعتبار است. دفترچه‌های بیمه برای تأمین اجتماعی یک بِرند است که افراد احساس می‌کنند مدرک و امنیتی دارند اما اگر یک روز همان فرد، حق بیمه پرداخت نکند، دفترچه‌اش تمدید نمی‌شود و خدماتی هم دریافت نمی‌کند، پس اگر در دریافت این‌گونه است در خدمات هم باید همین‌گونه باشد.

*نحوه دریافت و تخصیص اعتبارات مراکز درمانی چگونه است و چرا گفته می‌شود تمایز قائل شدید؟

از چند مسیر پول دریافت پول اتفاق می‌افتد که یکی بیمه‌هاست که سهم هزینه بیمار را می‌پردازند، یکی بودجه سالیانه وزارتخانه است، یکی درآمدهای بیمارستان از ارائه خدمات با تعرفه‌ای که دولت تعیین کرده، است و یکی هم ماده ۹۲ برای تصادفات است که وزارتخانه بین بیمارستان‌ها تقسیم می‌کند.

فقط یک بودجه از طرف بیمه‌ها و وزارتخانه به‌صورت اوراق بود در نظر گرفته شد، بعضی بیمارستان‌ها فقط پول خواستند و برخی اوراق گرفتند و کارانه‌هایشان جلو افتاد. اما داستان این‌گونه است که پزشکان بیمارستان شهید بهشتی اوراق را پذیرفتند و بیمارستان فرقانی نپذیرفتند و این طلب آن‌ها باقی ماند و ما تفاوتی قائل نشدیم. ضمن اینکه هزینه‌های بیمارستان شهید بهشتی خیلی بالاتر است.

بیمارستان فرقانی با خواست خودشان در این مورد متضرر شد، اما در پرداخت بعدی دارای اولویت است. در گذشته هم نکویی و هدایتی فقط برای تصادفات بود و هم‌اکنون نکویی- هدایتی به‌علاوه فرقانی که تأسیس و تجمیع شده،‌ جنرال شده‌اند که از زنان و زایمان و نوزادان و آندوسکوپی و بستری‌های دیگر هم در این بیمارستان وجود دارد.

هزینه‌های بیماران تصادفی رایگان است و هزینه‌هایشان را بخش تصادفات در بیمه‌های مرکزی و کشوری می‌دهد که بیمارستان نکویی-هدایتی وابسته به آن درآمد بودند. هم‌اکنون باوجود مجموعهٔ بیمارستان فرقانی، نکویی و هدایتی کسب درآمدهای دیگر هم به وجود آ,مده و حتماً شرایط این بیمارستان تغییر خواهد کرد.

*بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) حرف‌های مختلفی داشته از اینکه درمانگاه شود یا توسعه پیدا کند. بالاخره تکلیف آن چیست؟

بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) مجوزهایی برای افزایش بخش می‌خواستند و ما ندادیم و حتی نسبت به تقلیل آن به درمانگاه هم امکانش را نداریم چون مجوز وزارتخانه را دارند. اما برای امکانات بعدی به دلیل وجود امکانات در دیگر بیمارستان‌ها با مشکلاتی روبرو هستیم، درحالی‌که در موارد مختلفی این بیمارستان نسبت به بقیه بیمارستان‌ها خیال ما را آسوده کرده است.

برای ساخت یک بیمارستان ۲۷۰ تختخوابی، پیشنهاد اولیه‌ای از سوی فرمانده سپاه قم شده تا بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) هم جمع شود و منتقل به آن بیمارستان جدید گردد. به نظرم این ایده را باید استقبال کرد و امیدواریم اتفاقات بهتری رقم بخورد.

*شکایات زیادی از برخوردهای پرسنل درمان بخش دولتی با بیماران و همراهان می‌شود، چه اقداماتی در این زمینه انجام‌شده است؟

بخشی از عدم رسیدگی و نقص‌های خدمات به فرهنگ برمی‌گردد. اما خصوصی‌سازی و نظارتِ دولت با واگذاری، موجب رضایت همه طرفین از بیمار تا مسئولان و ذی‌نفعان است. شما اگر در بیمارستان دولتی بخواهید فردی را مواخذه کنید، از شما شکایت کرده و آخر هم دانشگاه محکوم‌شده که این اشکال در دستگاه دولتی است. اگر رئیس بیمارستان برخورد کند، تغییرش می‌دهند اما بخش خصوصی این دغدغه را ندارد.

مثلاً ما بخش سی‌تی‌اسکن بیمارستان فرقانی را به بخش خصوصی دادیم. ۲۰ درصد درآمد را به دانشگاه می‌دهد و ۸۰ درصد با تعرفه دولتی برای بخش خصوصی است. پرستار، پزشک و خدمه توسط پیمانکار به کار گرفته‌شده‌اند و ما فقط نظارت برای رفع اشکال داریم که هر سه روز یک‌بار انجام می‌شود و پرسنل هم مطابق با خواست همان مدیر کار خواهند کرد و پذیرش بیشتری خواهند داشت.

*نحوه ارزیابی شما از خدمات درمان بخش دولتی چگونه است؟

ارزشیابی و معیارها مدام در حال تغییر است، برای بیمارستان‌ها درجه‌بندی است که به‌عنوان اعتباربخشی به‌صورت سالیانه انجام می‌شود و سنجه‌های مختلفی دارند که کارشناسان از وزارتخانه و دانشگاه و بیمارستان با چک‌لیست بررسی می‌کنند و هر آیتم را نمره می‌دهند و درجه می‌گیرند و هرسال این سنجه‌ها متفاوت است. در مورد نواقص و خطاها هم با همین ارزشیابی، مراکز دچار جریمه و برخورد می‌شوند.