به گزارش «شهر بیست»، مراسم رونمایی از فیلم کوتاه «خودخوری» با حضور  هادی نادری، کارگردان و استاد دانشگاه به همراه بازیگران و عوامل فیلم و جمعی از هنر دوستان عرصه سینما در سینما آیه برگزار شد.

سید محمود شریفی اصل، کارگردان فیلم «خودخوری» در ابتدای صحبت‌های خود از ایده اولیه فیلم سخن به میان آورد و گفت: تولید این فیلم از یک ایده ابتدایی شروع شد که برای من و همسرم اتقاق افتاده بود و پس از آن شروع به نوشتن متن کردم و پس از ۲۲ بار بازنویسی توانستم به فیلمنامه قابل قبول برسم.

وی با اشاره به پروسه تولید کار، گفت: همیشه سعی می کنم که کارهای متقاوت و بهتری انجام دهم و حتی در کار جدیدم که در حال شروع آن هستم از جهت کارگردانی خیلی سخت‌تر و از جهت بازی و تهیه و تولید آن نسبت به کارهای قبلی من قوی‌تر و سنگین‌تر است.

کارگردان «خودخوری» در خصوص اینکه چگونه از ایده به این فیلم رسیده است، توضیح داد: چون لوکیشن به طور کامل در اختیارم بود و به همین خاطر روند فیلمنامه را در خود لوکیشن به اتمام رساندم و درحالی که هنوز فیلمنامه کامل نشده بود، وقایع را در لوکیشن صحنه سازی کردم و این باعث کمک من شد.

شریفی اصل در مورد بازیگر نقش دختر نیز عنوان کرد: باید بگویم که چون نقش آن واقعی بود و گوشه ای از زندگی آن را بازسازی کردیم، از نمایش برخی از صحنه ها خودداری کردیم و اجازه ندادیم چون به بدن خود آسیب می زد.

وی درمورد آماده سازی گروه برای ساخت فیلم، گفت: معمولا بازیگران توسط مدیر تولید یا دستیار کارگردان انتخاب می شود و یا خود کارگردان به لحاظ ارتباط و کار کردن در آثار قبلی، کار انتخاب بازیگران را انجام می دهد.

کارگردان فیلم «خودخوری» درباره تمرینات اولیه کار و رسیدن حس بازیگران به نقش خود، گفت: برای این فیلم، شش روز تمرین و  ۹ روز دورخوانی داشتیم. همچنین به سبب آشنایی و تجربه اطرافیان، می توانستم یک خانواده معتاد را درک کنم.

*هر اثر هنری نیازمند خلاقیت است  

هادی نادری در ادامه نشست درباره روند شکل گیری فیلمنامه، گفت: معمولا یک کار خوب از یک فیلمنامه خوب می آید و قبل از اینکه به فیلمنامه برسیم، یک طرح داریم که طرح از ایده می آید.

وی افزود: تمام آثار هنری از معماری و صنایع دستی و هنرهای ترسیمی گرفته تا ادبیات و موسیقی و هنرهای نمایشی باید سه فاکتور را داشته باشند که اولین آن ها خلاقیت است و خلاقیت از تخیل می آید و تخیل قوی است که به خلاقیت منجر می شود، دومین فاکتور احساس و زیست هنرمند است که به قصه باز می‌گردد و قسمت سوم منشور بودن است.

این استاد دانشگاه درباره زیست کردن کارگردان و نتایج بهتر آن در حاصل کار، ابراز کرد: وقتی با یک داستان زندگی می کنیم، به ما در میزانسن و طراحی صحنه و لباس و گریم کمک زیادی می کند و وقتی مسائل و موقعیت‌هایی که در زندگی آن شخص به وجود می آید، براساس الگوپذیری به نویسنده و کارگردان کمک می کند که من دقیقا همان را در بازی خودم ایفا کنم.

نادری با بیان اینکه گاهی در قصه خیلی از اتفاقاتی که برای ما پیش می آید، شرح ماوقع است، افزود: گاهی نیز در برخی از داستان ها، شخصیت ها داستان را شکل می دهند که اسامی و داستان آنها در ذهن مردم می ماند.

وی افزود: همچنین «حادثه» دومین واقعه ای است که در ذهن ما می ماند ولی در قصه برعکس آن است و حوادث در ذهن می ماند. به همین خاطر خداوند در قرآن درباره حادثه، قصه می گوید ولی در سینما ریشه ما داستان است و شخصیت محور است و وقتی کارگردان می گوید من اتفاقات فیلم را زیست کرده ام و از من دور نیست، خیلی به او در طراحی صحنه و لباس و میزانسن و رفتار بازیگر کمک می کند و می تواند عین آنها را در فیلم خود معین کند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه اهمیت صدا در سینما کمتر از تصویر نیست، عنوان کرد: درشرایطی که گروه حرفه ای و بازیگر و تمرینات انجام می شود، صدا نیز به اندازه تصویر مهم است و در توصیف آن می گویند که تنها صداست که می ماند و صدا انرژی خیلی خوبی دارد و حتی شنیدن رادیو و موسیقی، به دلیل اهمیت و تصویرسازی آن موضوع است و حتی اگر چشمان‌ خود را ببندید، می توانید حرکات را از صدا تشخیص دهید.

نادری در پایان سخنان خود با توضیح اینکه جنس سینما و ویدئو با هم تفاوت دارد، اظهار داشت: معمولا در سینما از شارپ و شفاف بودن می کاهند تا تصاویر، زنده‌تر به نظر بیاید و در پرده سینما باید تصاویر مات تر باشد تا به فرم اصلی نزدیک‌تر باشد و مخاطب درگیر رنگ و لعاب تصویر در پرده سینما نشود و بیشتر داستان باید برای مخاطب جذابیت ایجاد کند.

*نقش آفرینی معتاد سخت بود

علی مقدم، بازیگر نقش اصلی اثر درباره نقش خود که یک پدر معتاد به نام «پوریا» بود، عنوان کرد: کارگردان این نقش را به من پیشنهاد داد و پروسه نقش من با تمرین زیاد به این مرحله رسید و این کار را در خود لوکیشن تمرین می کردیم.

وی در ادامه با معرفی نقش خود توضیح داد: نقش من نقش یک پدر مواد فروش بود که چند وقتی است که این کار را کنار گذاشته است ولی در نهایت فرزند او دچار بیماری شده است که مجبور است پول عمل او را مهیا کند و تنها راهی که پیدا می کند این است که مجددا به مواد فروشی روی آورد. در این حین، مواد گم شده است و حال بچه بدتر شده است و پدر درتکاپوی پیدا کردن مواد و جور کردن پول عمل فرزند خود است.

مقدم در مورد پیدا کردن حس نقش در این فیلم، گفت: باید بگویم که بسیار سخت بود چون هم این نقش از من دور بود و هم از لحاظ سن و کاراکتر هیچوقت این مورد را تجربه نکرده بودم و حتی در محیط آن هم نبوده ام.

وی افزود: من با تحقیق و بررسی درباره زندگی این‌گونه افراد و چند ماه مطالعه درباره نقش کاراکتر خود و همچنین عقب افتادن دوبار ضبط فیلمبرداری، توانستم به این نقش بیشتر نزدیک شوم.

خاطرنشان می شود که علاوه بر اکران فیلم «خودخوری»، فیلم های «ابتا» و «شب گرم پائیزی» و مستند «کفش بابرکت» از دیگر آثار محمود شریفی اصل اکران شد.