رئیس گروه سینمایی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم با بیان اینکه سینماهای قم در اکران نوروزی امسال پذیرای ۳۱ هزار و ۶۶۹ تماشاگر بودند و یک میلیارد و ۵۴۲ میلیون تومان فروش داشتند، گفت: فیلم سینمایی «تمساح خونی» با ۲۴ هزار و ۷۴۲ مخاطب و فروش یک میلیارد و ۲۳۵ میلیونی، پرفروش‌ترین فیلم نوروزی سینماهای قم بود.

چهار فیلم «یادگار جنوب»، «سرهنگ ثریا»، «آنها مرا دوست داشتند» و «روایت ناتمام سیما» در روز دوم جشنواره فیلم فجر در قم به روی پرده می‌رود.

علیرضا رحیمی منتقد سینما طی یاداشتی در نقد فیلم «ابلق»، نوشت: نرگس آبیار کارگردان فیلم خوب می‌داند چگونه گام‌هایش را شمرده و فکرشده بردارد تا هم به‌خوشایند روز، بیانیۀ همدلی با زنان را صادر ‌کند و هم زیاد از عقبۀ فکری خود جدا نشود. او همیشه دوست دارد فاصله‌اش را ایمن نگاه ‌دارد و همین نگاه ایمن به زن قهرمان فیلمش نیز سرایت کرده است.

سید حمیدرضا منتظری منتقد سینما طی یادداشتی در نقد فیلم «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار، نوشت: «ابلق» بدون تردید کامل‌ترین و شاید بهترین فیلم کارنامه او از جنبه رعایت مؤلفه‌های داستانی و دراماتیک به شمار می‌رود؛ فیلمی که مبتنی بر قصه‌ای قابل توجه و چالش برانگیز، یک روایت‌ نفس‌گیر از داستانی جذاب را عرضه می‌کند.

«ابلق» جدیدترین ساخته سینمایی نرگس آبیار همزمان با سراسر کشور به روی پرده سینما ونوس قم رفت.

علیرضا رحیمی منتقد سینما طی یاداشتی در نقد فیلم «تی‌تی» به کارگردانی آیدا پناهنده، نوشت: «تی‌تی در نهایت یک فیلم ساده و بی‌ادعاست که می‌کوشد در لابه‌لای هیاهوی فیلم‌های پرسروصدا و پرآشوب کنج خلوتی بیابد و طرفدارانش را به مهربانی و عشق دعوت کند.»

سید حمیدرضا منتظری منتقد سینما طی یادداشتی در نقد فیلم «تی‌تی» به کارگردانی آیدا پناهنده، نوشت: «تی‌تی»با همه ویژگی‌های خلاقانۀ بصری که در تکنیک و فرم و لوکیشن دارد و در محتوای جهانی درباره شرافت و انسانیت به آن پرداخته است برای این مرحله از فعالیت حرفه‌ای و کارنامه سینمایی‌ فیلمسازش، چندان فیلم قابل‌قبولی نیست!

جدیدترین ساخته سینمایی نرگس آبیار با نام «ابلق» که سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره فجر را شکار کرد، بر روی سوژه‌ای ملتهب دست می‌گذارد و مخاطب را در انتخاب دوگانه «حقیقت و مصلحت» به چالش می‌کشد.

شهر بیست/ پرونده کاملی از آنچه علاقه‌مندید درباره فیلم‌های امسال جشنواره فجر در قم بدانید، پیش روی شماست.

شهر بیست/ «مطرب» نه مؤلفه‌های سينمای کمدی را دنبال ‌می‌کند، نه وفادار به سينمای ملودرام باقی می‌ماند، نه خود را به مشخصه‌های مرسوم آثار اتوبیوگرافی نزديک می‌کند و نه می‌توان آن را اثری موزیکال با مشخصه‌های استاندارد آن دانست.