شهر بیست/ سرویس فرهنگ و هنر _ الهام فراهانی: محبوبه سادات حسینی متولد سال ۱۳۶۲ در قم است. این بانوی هنرمند، نقاشی را از سال ۱۳۸۶ آغاز کرده و حالا شش سالی می‌شود که رخت معلمی بر تن کرده و به هنرجویانش نیز تعلیم نقاشی می‌کند.

این بانوی هنرمند قمی که تاکنون آثارش در قالب نمایشگاه‌های مختلف انفرادی و گروهی در داخل و خارج از کشور به نمایش درآمده، چند روزی می‌شود که نمایشگاه آثار نقاشی آبرنگ او با موضوع بناهای تاریخی و میراث فرهنگی قم مهمان نگارخانه فرهنگ شده است.

حسینی، هدف خود را از برگزار کردن این نمایشگاه این‌گونه بیان می‌کند: «قصدم این بود که نقاط کم‌تر شناخته شده و به انزوارفته شهرم، قم را به چشمان همشهریان هنر دوستم مهمان کنم.»

نمایشگاه آثار نقاشی آبرنگ محبوبه سادات حسینی عصر روز پنجشنبه ششم تیر افتتاح شد و تا دوازدهم تیرماه میزبان علاقه‌مندان به هنر نقاشی است، ما نیز به بهانه برپایی این نمایشگاه، گفت‌وگویی با این بانوی هنرمند قمی داشتیم که در ادامه می‌خوانید: 

 *چطور شد که وارد عرصه نقاشی شدید؟

از کودکی علاقه زیادی به نقاشی داشتم. از سال ۱۳۸۶ فعالیت هنری خود را آغاز کردم و از ده سال قبل، این رشته را به‌ طور حرفه‌­ای دنبال می­کنم. استادان خوبی در این سال‌­ها داشتم. خانم رهنما و خانم جانقربانی از استادانم در قم بودند. در تهران هم در کلاس­‌های آقای سعادتی و آقای فروجی آموزش دیدم. تکنیک­‌های سیاه قلم، آبرنگ، مدادرنگی و رنگ روغن را کار کردم. در این راه خانواده و دوستانم هم مشوقان اصلی من بودند.

*خودتان هم در حال حاضر کلاس‌های آموزشی برگزار می‌کنید؟

پنج شش سالی می‌شود که تدریس می­‌کنم. در حال حاضر هم در آموزشگاه هورسان در صفائیه هستم و حدود ۳۰ هنرجو در این کلاس دارم. علاوه بر این، کلاس­‌های خصوصی هم دارم. بیشتر نوآموزان در این دوره‌­ها، تکنیک سیاه قلم و مداد رنگی آموزش می­‌بینند.

*آثار شما به چه سبکی است؟

شیوه کار من رئال است و از روی عکس کار می­‌کنم.

*دنبال کردن این هنر چه تأثیری بر نگاه شما به زندگی گذاشته است؟

هنر بهانه‌­ای برای آرام زیستن است. اولین تأثیر نقاشی، آرامشی هست که در زندگی به من هدیه داده. در این زندگی­‌های سخت امروزی، نقاشی واقعاً افسردگی را از بین می‌­برد. وقتی نقاشی می­‌کشیم و آن را به دیوار می‌­زنیم تا اطرافیان آن را ببینند، عزت نفس بالایی به انسان می­‌دهد و کسب این عزت نفس در زندگی بسیار ارزشمند هست. همچنین نقاشی، ذهن را زیاد تقویت می­‌کند. تمرکز را بالا می‌­برد. این­ تقویت ذهن و تمرکز در زندگی بسیار مؤثر هست. برای خودم بسیار اتفاق افتاده که با کشیدن نقاشی، تمام افکار منفی از ذهنم دور شده است. بازی رنگ­‌ها و رنگ گذاشتن روی بوم و کاغذ به سلامت روح و ذهن کمک می­‌کند و کسی که سلامت روح و ذهن داشته باشد، می­‌تواند زندگی بهتری داشته باشد.

*در این سال‌های فعالیت هنری در قم، با محدودیت خاصی مواجه شدید؟

نقاشی برای من در زندگی شخصی بسیار تأثیرگذار بوده و نه از جهت آموزش و نه کلاس­‌ها محدودیتی نداشتم و ندارم. تنها موضوعی که گاهی کمی محدودیت ایجاد می‌­کند، طرح‌­هایی هست که برای نمایشگاه‌­ها می­‌کشیم. این طرح­‌ها پیش از کشیدن باید توسط مؤسسات تأیید شود. در مجموع، خیلی راضی هستم و تا امروز خوب بوده است.

*از نظر شما، فقط زیبایی یک تابلو نقاشی اهمیت دارد یا اثر باید پیامی هم برای مخاطب داشته باشد؟

به نظر من زیبایی از اهمیت ویژه‌­ای برخوردار هست. اگر نقاشی زیبا و خوش حس نباشد، هرگز نمی‌­تواند مخاطب را جلب کند.

*تاکنون چند نمایشگاه گروهی و فردی برگزار کردید؟

سه نمایشگاه انفرادی در شهر قم و یک نمایشگاه انفرادی آبرنگ در استان مازندران داشتم. در نمایشگاه گروهی (نگاهی در آینه) هنرمندان ایرانی در استانبول در سال ۲۰۱۶ شرکت کردم. در پنج نمایشگاه گروهی در قم، کاشان و تهران و نمایشگاه گروهی گلستان هنر در قشم نیز در سال ۱۳۹۵ حضور داشتم.

*نمایشگاه آثار نقاشی آبرنگ شما این روزها مهمان نگارخانه فرهنگ شده. چطور شد که آثاری با موضوع بناهای تاریخی و میراث فرهنگی قم به تصویر کشیدید؟

قصدم این بود که نقاط کمتر شناخته شده و به انزوا رفته شهرم، قم را به چشمان مردم هنردوست مهمان کنم. مکان­هایی که حتی از شناخت ساکنین و متولدین این شهر دور مانده و نمی‌­دانند که این آثار جزء مهمی از میراث فرهنگی شهر قم محسوب می­‌شود.

در قم بناهای تاریخی زیبایی داریم که ثبت ملی شده اند اما بسیاری از همشهریان بی‌اطلاع هستند و برای دیدن آثار تاریخی به شهرهای دیگر می‌روند. امیدوارم از این ظرفیت هنری برای معرفی بیشتر میراث فرهنگی و گردشگری قم استفاده شود.

*به نظر شما از چه ظرفیت‌هایی می‌توان برای معرفی بیشتر این هنر استفاده کرد؟

بهترین راه تبلیغات و ارزش قائل شدن برای هنر و هنرمند است. متأسفانه اطلاع رسانی خیلی کم است.

*از وضعیت استقبال از آثار هنری و نمایشگاه‌­ها راضی هستید؟

اگر اطلاع رسانی خوب باشد، استقبال هم خوب است. البته خیلی جای کار دارد تا مردم برای بازدید از نمایشگاه‌ها و آثار هنری تشویق شوند. بخشی که واقعاً مظلوم واقع شده است، بحث فروش نقاشی است. این فرهنگ هنوز جا نیفتاده که مردم یک اثر هنری به خصوص اثر نقاشی را خریداری کنند و از آن لذت ببرند، مثلاً مردم یک تابلو فرش را راحت‌­تر خریداری می‌­کنند تا یک تابلو نقاشی.

* در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید.

سپاس بیکران از لطف شما و همکاران محترم. به امید بها دادن بیشتر به هنر و ساخت نگارخانه­‌های بهتر برای شهر.